Ho!! Niet stoppen met lezen na bovenstaande titel want dat zou zonde zijn.
Ik weet ook wel dat, als je de titel leest, je je afvraagt of dat iets mee voetbal te maken heeft. Eigenlijk hul veul maar daar kom ik zo op.
Ik zit weer in munne luie stoel en denk nu een keer als lezer in plaats van schrijver en dan kan ik me heel goed voorstellen dat u wel eens afhaakt. Ik heb al m’n artikelen nog een keer gelezen en ja, ik denk ook wat een verhalen over ene eekhoorn, veren enz.
Maar het ergste is dat, terwijl ik aan het schrijven ben, ik de eekhoorn nog niet heb gezien. Die zal ook wel denken: oh daar zit hij weer in zunne luie stoel en dan schrijft hij weer zogenaamd over voetbal maar de helft gaat ergens anders over zoals over mij dus ik laat me lekker niet zien. Tja en eigenlijk klopt het wel.
Een van mijn titels was: Veren gezocht. Nou ik kan je vertellen waarom ik geen veren meer kon vinden daar de voorzitter deze allemaal had. Ik heb een gesprek gehad met de voorzitter, secretaris en Technische Commissie en Toine, m’n rechterhand, en na dat gesprek kon ik twee dagen moeilijk zitten en lopen daar de voorzitter mij een aantal veren in m’n …. stopte. Leuk om te horen dat ik als trainer goed m’n best doe.
Maar nou kan ik ook Toine een veer in z’n …. stoppen daar ik er genoeg heb.
Ook de titel Passie van een van m’n artikelen blijkt goed gekozen te zijn. Zondag 16 april j.l. de moeilijke uitwedstrijd van Vr. 1 tegen medekandidaat voor het kampioenschap RKTVC Vr. 1.
Wat een spannende wedstrijd. Ik waardeer meestal de man in het zwarte pak daar we blij moeten zijn dat hij de fluit ter hand neemt maar nu leek het wel dat we tegen 12 man aan het spelen waren. Ik zal niet beschrijven wat er allemaal gebeurde maar één ding vond ik opmerkelijk. Dat heb ik in mijn 60 jaar voetbal nog nooit gezien. We kregen, zo’n 5 minuten voor tijd, een vrije trap tegen zo’n 25 meter van de goal. Terecht of niet dat laat ik in het midden. De bal was zo’n 25 meter uitgerold en ineens zie ik de scheidsrechter een sprint trekken om de bal te halen en hij legde deze nog zo’n 5 meter dichter bij onze goal. Gelukkig haalde de sprint niet uit want wij wonnen deze wedstrijd, 2 – 3, verdiend door passie en strijd op de groene mat te leggen.
En toen we terug kwamen in de kantine van VOW hadden ook de dames van Vr. 2 verdiend gewonnen. Ook zij zijn fantastisch bezig en ook ik word vrolijk van hun vechtlust en inzet. Wat was ik trots op mijn dames en heb na de wedstrijd in het kleedlokaal dat ook gezegd.
Daarna speelde Vr. 1 nog 3 wedstrijden: 2x tegen NLC en 1x tegen Oss en dat werden ook 9 punten en Vr. 2 speelde nog tegen de nr. 2 Boekel waar de ook tegen 12 man een prima prestatie leverde: 5 – 5.
Alle gekheid op ’n stokske: DE DAMES VAN VOW 1 ZIJN KAMPIOEN!!! Tot nu toe zonder puntverlies! En terecht en nu kom ik op de titel van dit stuk: 18 = aantal gespeelde wedstrijden, 15 = aantal gewonnen wedstrijden, 3 = aantal gelijk gespeelde wedstrijden, 0 = aantal verloren wedstrijden, 48 = aantal behaalde punten, 66 = aantal gescoorde doelpunten en 14 = aantal tegengoals. Als je die cijfers ziet moge het duidelijk zijn dat we een terechte kampioen zijn.
Op naar de derde klasse mee dezelfde trainer. Ik heb lang getwijfeld of ik door zou gaan als trainer bij deze mooie club en deze fijne, fanatieke dames daar ik al zo’n 60 jaar rond loop in de voetballerij maar na RKTVC was ik om. Niet alleen door de passie en vechtlust van Vr.1 maar ook van Vr. 2.
Ik wil op de eerste plaats de dames van Vr. 1 en 2 bedanken voor hun inzet, vechtlust zowel op de trainingen als tijdens de wedstrijden. En bedankt voor het vertrouwen wat ik heb mogen ontvangen van hun. Ook de Veterinnen wil ik bedanken, zij staan elke zondag klaar om ons vooruit te helpen. Ook de trainster van Vr. 2, Antoinette, bedankt voor je inzet en fijne samenwerking. Je hebt er een mooie fanatieke groep van gemaakt. Natuurlijk wil ik ook Bart, grensrechter Vr. 2 en Toine, mijn rechterhand en grensrechter van Vr. 1 hartstikke bedanken voor hun inzet. De keepstertrainster Irene verdiend een groot woord van dank. Natuurlijk gaat ook mijn dank uit naar het bestuur en de trouwe supporters. Hopelijk ben ik niemand vergeten om te bedanken anders bij deze.
Tja en u als, hopelijk, trouwe lezer van mijn stukskes zult het nog een seizoen met mij moeten doen als schrijver van deze stukskes. Hopelijk gaat dat lukken.
Unne hulle trotse en blije trainer van dames VOW.
P.s. tja en dan bende klaar met het schrijven en wie zie ik daar komen: inderdaad d’n eekhoorn. Die dacht natuurlijk dat ik allang klaar was maar gelukkig is hij op tijd gekomen zodat ik dit nog kan vermelden.
